Από το 2005 ομάδα ερευνητών του ΜΙΤ έθεσε τις θεωρητικές βάσεις για την ασύρματη μετάδοση ηλεκτρικής ισχύος σε πραγματικές συνθήκες (οικιακό περιβάλλον). Το 2007 ξεκίνησαν τα πειράματα τους τα οποία δημοσιεύτηκαν στο έγκριτο περιοδικό Science. H θεωρία τους βασίζεται στο φαινόμενο της ηλεκτρομαγνητικής επαγωγής όπως λειτουργεί στους μετασχηματιστές χρησιμοποιώντας τον αέρα ως πυρήνα. Ο επιβλέπων καθηγητής Μάριν Σόλιατσιτς ισχυρίζεται πως έχει ανακαλύψει ένα νέο τρόπο μεταφοράς της ενέργειας, που θα επηρεάζει μόνο τις συσκευές που θα φορτίζονται και όχι το περιβάλλον τους. Προτείνει αντί για την παραδοσιακή ακτινοβολία, την χρήση μέρους του ηλεκτρομαγνητικού πεδίου, που δεν εκπέμπει ακτινοβολία. Ο Αμερικανός φυσικός αναφέρει ότι οι ηλεκτρονικές συσκευές μπορούν να ρυθμιστούν στη συχνότητα του πεδίου και να δράσουν ως «δεξαμενές της ενέργειας» που εκπέμπει η πηγή. Μ’ αυτόν τον τρόπο αποτρέπεται η διαρροή ενέργειας, εξασφαλίζοντας έναν αποτελεσματικό και ασφαλέστατο τρόπο ασύρματης μεταφοράς της ενέργειας.
Η διάταξη που περιγράφει βασίζεται στο φαινόμενο του «συντονισμού», κατά το οποίο ένα αντικείμενο ταλαντώνεται όταν δεχθεί ενέργεια μιας συγκεκριμένης συχνότητας. Για παράδειγμα, συντονισμός παρατηρείται στα έγχορδα μουσικά όργανα: «Όταν παίζεις μία νότα σ’ ένα μουσικό όργανο, ένα άλλο όργανο με το ίδιο ακουστικό συντονισμό θα αναγνωρίσει τη νότα και θα αρχίσει να δονείται» εξηγεί ο καθηγητής Μάριν Σόλιατσιτς. Ο ίδιος λέει ότι «η ερευνητική ομάδα έχει υπολογίσει ότι μια συσκευή στο μέγεθος ενός φορητού υπολογιστή, θα μπορούσε να φορτιστεί σε απόσταση μερικών μέτρων από την πηγή. Τοποθετώντας μια πηγή λοιπόν σε κάθε δωμάτιο του σπιτιού σας θα μπορούσατε να είστε ενεργειακά καλυμμένοι στο χώρο του σπιτιού σας».
Στο συγκεκριμένο σύστημα, αντί της χρησιμοποίησης των ακουστικών δονήσεων, οι επιστήμονες αξιοποιούν το συντονισμό της ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας. Οι συνηθισμένες κεραίες που μεταδίδουν ραδιοκύματα δεν θα ήταν κατάλληλες για την αποδοτική μεταφορά της ηλεκτρομαγνητικής ενέργειας καθώς τη διαχέουν προς όλες τις κατευθύνσεις, αντί να την εστιάζουν σε ένα συγκεκριμένο σημείο.
Προκειμένου να υπερβούν αυτό το εμπόδιο, οι ερευνητές του MIT μελέτησαν μια ειδική κατηγορία αντικειμένων τα οποία είναι «μη-ακτινοβόλα» και διαθέτουν «μακρόβιο συντονισμό». Τα αντικείμενα αυτά μπορούν να εκπέμπουν πίδακες ενέργειας, μήκους τριών έως πέντε μέτρων οι οποίοι θα μπορούσαν να τροφοδοτούν ασύρματα ηλεκτρικές συσκευές. Για παράδειγμα, μια κεραία από χαλκό, κατάλληλα σχεδιασμένη ώστε να διαθέτει «μακρόβιο συντονισμό», θα μπορούσε να τροφοδοτεί με ενέργεια μια κοντινή συσκευή που διαθέτει επίσης μια κεραία που ταλαντώνεται στην ίδια συχνότητα. Οι πρώτες δοκιμές έγιναν με λαμπτήρα των 60 W που άναψε ασύρματα ευρισκόμενος σε απόσταση 2 μέτρων από την πηγή ισχύος.Τώρα η εταιρεία WiTricity αναπτύσσει την τεχνολογία αυτή ώστε να είναι συμβατή με όλες τις σύγχρονες οικιακές ηλεκτρικές συσκευές.
Σχόλια συντάκτη:
1) Περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να βρείτε εδώ. Ελληνική πηγή εδώ.
2) Στην ομάδα του ΜΙΤ συμμετέχουν διακεριμένοι Έλληνες επιστήμονες (κ.κ. Κάραλης , Ιωαννόπουλος) με δημοσιευμένα βιβλία σχετικά με την ασύρματη μεταφορά ισχύος.
3) Eδώ μπορείτε να κατεβάσετε αναλυτικό white paper.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου